Het leek twee maanden geleden zo’n goed idee: lekker ouderwets weer eens de bloemetjes buiten zetten. Net zoals in the old days! Lekker dansen, sjansen, drinken en genieten van de verschillende dj sets. De hele nacht! Ik zag het helemaal zitten. Dat ben ik toch nog niet verleerd? Het laatste feestje met dergelijke elementen ligt al weer de nodige jaren achter mij. Waarschijnlijk nog voordat ik moeder werd.
De voorpret was in ieder geval als vanouds. Al weken van te voren hadden mijn vriendinnen en ik het erover, dat we er zo naar uitkeken, welke outfit we aan zouden trekken, wie er zouden draaien, hoe we erheen zouden gaan en ook weer terug, waar we af zouden spreken en hoe laat. De hele mik-mak! Bij iedere update op social media werd er volop getagd en geliked. Een ware trip down memorylane.
Het was zo ver!
Afgelopen vrijdag was het zo ver! Ik moest eerst nog een werkdag doorstaan. Maar hej, dat is toch peanuts? Jup, wel toen ik vijftien jaar jonger was. Ditmaal viel het een klein beetje tegen. Het voordeel was dan weer wel dat ik twee dagen uit kon brakken. Nou ja, voor zover dat kan met drie kleine spring in het veldjes binnen ons huishouden.
Maar goed, bij thuiskomst was er dus werk aan de winkel: eten, douchen, outfit aan, make-upje op, haren in model en natuurlijk een lekker luchtje op! Er stond een ware hot-mama terug te kijken in de spiegel hoor! Vavavooom! Klaar voor die wilde avond. Euh…nacht! Bij binnenkomst was er van die hot-mama weinig meer over, ik bleek in de praktijk
zwaar overdressed. Of is het underdressed?
Let the party start!
Met een vers geperste cocktail in de hand, stonden we even later verwachtingsvol vlak voor de mainstage. Het publiek ging uit zijn plaat en joelde bij iedere nieuwe overgang enthousiast mee. We bleken slechts een kwart van de line-up van dit feest te kennen. Ook dat was vijftien jaar geleden wel anders, want toen kende ik iedere line-up en dj. Niet dat het wat uitmaakt, dansen doe ik toch wel. Of iets wat erop lijkt… Soms waren er momenten dat ik meer met de stappen van mijn stappenteller en mijn naderende targets bezig was, dan met de beats per minute. Toch wel een lekker idee dat je al ruim over je target bent, nog voordat je in bed ligt en je dag nog moet beginnen.
Vol tanken maar! Of…?
Het hoogtepunt van de avond…euh…nacht, was dat ik voor €90 aan consumptiemunten kocht in plaats van de keurige voorgenomen €30. Je weet wel, uit zo’n high-tech automaat! Niet alleen ik ging na twee drankjes dansen, ook die cijfertjes en euro’s gingen spontaan swingen. Oeps…dat werd dus flink door tanken. Grapje! Die overige munten wisselde ik even later gewoon weer in hoor. Want juist dat doortanken is een bedrijfstak die ik al enige tijd geleden aan de wilgen had gehangen. Niet meer bij te benen…!
Wat doe ik hier eigenlijk?
Met enige regelmaat vroeg ik mij af wat ik hier in vredesnaam aan het doen was? Ik had nota bene drie koters thuis! Hoezo hot mama? Oh en dan die ene knakker die de hele poppenkast open trok om mijn aandacht te trekken. Flirten? Wat was dat ook al weer? Ook typisch zo’n moment dat ik me heel bewust van mijn kinderen was en mijn hot-mama-gevoel teniet deed.
De nieuwe trend…
Als klap op de vuurpijl mochten we nog halsoverkop de zaal verlaten omdat een of andere pipo het lollig vond om wat pepperspray het publiek in te spuiten. Ik wil geen party pooper zijn, maar daar zag ik de humor niet zo van in. Er zijn eenvoudigere manier om te ontkomen nadat je een medemens zijn mobiele telefoon hebt ontnomen. Met een neus die in de fik stond, stonden we niet veel later in de buitenring. What the heck was that?! Een nieuwe trend waar we geen van allen mee bekend waren. Het voorgaande jaar bleek hetzelfde al te zijn voorgevallen. Nice! In plaats van koppijn van een drankje teveel op, sloten we de nacht af met koppijn van die verrekte pepperspray. We pikten nog wat mee van Tiësto en smeerden hem daarna weer richting huis. We manoeuvreerden ons een weg door de feestgangers. De ene nog meer van de kaart dan de ander.
Dit was de laatste keer…
Ja, dit was het laatste feestje in deze hoedanigheid voor mij. Het was top, het was gezellig en we hebben oprecht genoten. Ik lag om 04:30 in mijn mandje en werd beloond met een barstende koppijn die pas tegen 07:00 wegtrok. 09:00 was ik zo brak als een kruimelvlaai, maar ook klaarwakker. Niet veel later nam ik mijn intrek op de bank met een dekentje en werd ik vergezeld door mijn jongste dametje. Oh wat was dit ontnuchterend en fijn. Ik drukte mijn hoofd dicht tegen haar aan en snoof haar vertrouwde luchtje op.
Dit is officieel een afgesloten hoofdstuk. Als de voorpret leuker was dan het feestje zelf en mijn verlopen mascara er aan het einde van de nacht frisser en fruitiger uitziet dan ik, dan moet ik gewoon accepteren dat ik niet meer de leeftijd heb om hippe feestjes af te struinen. Bij deze trek ik de deur van een tijdperk achter mij dicht, want ik trek dit officieel niet meer! Komende zomer dan maar een festivalletje meepikken?